Blog
Wstęp Danuta Wereszko
Już po raz XV obchodziliśmy w ubiegłą niedzielę w naszej ojczyźnie Dzień Papieski pod hasłem Jan Paweł II - Patron Rodziny. Jest to okazja do pochylenia się nad nauczaniem tego wielkiego świętego z rodu Polaków.
XV Dzień Papieski 18.10.2015 r.
Kościół w Konstantynowie, godz. 10.30
Program
Wstęp Danuta Wereszko
Mirosław Szwader ? tekst ?W pierwszy dzień pontyfikatu??
Zespół MELIZMAT ? pieśń ?Nie lękajcie się?
Dorota Andruszkiewicz ? wiersz Karola Wojtyły ?Misterium Meum Mihi?
Zespół MELIZMAT ? pieśń ?W mroku jest tyle światła?
Małgorzata Rabczuk ? wiersz Karola Wojtyły ?Z wolna słowom odbieram blask??
Zespół MELIZMAT ? pieśń ?Chrystus vincit?
Urszula Szwader ? wiersz Karola Wojtyły ?Miłość mi wszystko wyjaśniła?
Zespół MELIZMAT ? pieśń ?Misericordia Domini?
Martyna Przybysławska ? z przemówienia Kardynała Stefana Wyszyńskiego z 17.10.1978 r.
dla Radia Watykańskiego
Chór Parafialny ? pieśń ?Gaude Mater Polonia?
Urszula Szwader ? wiersz Marianny Kołodziuk ?Kielich Złoty?
Chór Parafialny ? pieśń ?Pokarmie naszej drogi?
Małgorzata Rabczuk ? wiersz siostry Moniki Pałaszewskiej ?Wdzięczność?
Zespół ?Pogodna Jesień? ? pieśń ?Od jutrzenki Ty jesteś piękniejsza?
Emilia Przybysławska ? ?Modlitwa do Świętego Jana Pawła II w intencji Rodzin?
Zespół ?Pogodna Jesień? ? pieśń skomponowana przez Zdzisława Marczuka ?Odszedłeś, by wejść do nieba?
Wiktoria Filipiuk ? tekst od słów: ?Kształtowanie pięknej miłości??
Zespół ?Kwiatuszki? ? pieśń ?Kochany bracie?
Alicja Janczak ? tekst od słów? Jan Paweł II znał smak bliskości?.?
Zespół ?Kwiatuszki? ? pieśń ?Ty tylko mnie poprowadź?
Zakończenie Teresa Bartosiewicz
Wstęp Danuta Wereszko Już po raz XV obchodziliśmy w ubiegłą niedzielę w naszej ojczyźnie Dzień Papieski pod hasłem Jan Paweł II – Patron Rodziny. Jest to okazja do pochylenia się nad nauczaniem tego wielkiego świętego z rodu Polaków. Św. Jan Paweł II biorąc przykład z Jezusa wielokrotnie w swoim nauczaniu dawał odpowiedzi na pytania o to, co mamy zrobić by osiągnąć szczęście w życiu i jaką obrać w życiu drogę, by wartości materialne nie przysłoniły nam prawdziwego szczęścia, które w pełni może dać tylko Bóg. Ojciec święty wielokrotnie podkreślał, że droga do szczęścia jest możliwa do zrealizowania w rodzinie. Papież podkreślał, że poprzez rodzinę przebiega historia człowieka, historia zbawienia ludzkości, przez rodzinę idzie przyszłość świata i Kościoła. Rodzina jest centrum i sercem cywilizacji miłości. Dlatego też spośród wielu dróg, na których Kościół służy zbawieniu człowieka rodzina jest drogą pierwszą i z wielu względów najważniejszą (por. List do Rodzin Gratissimam sanae, 2.02.1994). Papież wiele razy zaznaczał, że współczesna rodzina staje się przedmiotem wielorakich zagrożeń. Niepokojącym zjawiskiem jest uznanie tradycyjnej wizji małżeństwa i rodziny jedynie za jedną z wielu propozycji. Według Ojca Świętego rodzina jest wielką wartością i jest wspólnotą świętą(…). Staje się ona autentycznym znakiem bezinteresownej i powszechnej miłości Boga do ludzi. Ta miłość do Boga stanowi duchowe centrum rodziny i jej fundament. Poprzez taką miłość rodzina powstaje, rozwija się, dojrzewa i staje się źródłem pokoju i szczęścia dla rodziców i dzieci ( Kalisz 1997). Warto podziękować dziś za nasze rodziny i prosić, by nigdy nie zabrakło w nich prawdziwej miłości i odpowiedzialności. Jesteśmy dziś zaproszeni, by dziękować Bogu za każdą rodzinę i za wielkiego Patrona Rodzin – św. Jana Pawła II. Oby prorocze słowa naszego rodaka mówiące o tym, że przyszłość świata idzie przez rodzinę w pełni realizowały się w naszej codzienności. Zapraszamy na koncert poświęcony naszemu wielkiemu Rodakowi, Świętemu Janowi Pawłowi II. Mirosław Szwader W pierwszy dzień pontyfikatu Ojca Świętego Jana Pawła II proroczo słowa wypowiedział Sołżenicyn ? że ten pontyfikat będzie naprawdę wielkim darem wszechmogącego Boga dla Kościoła i świata. Dziś można powiedzieć, że te słowa sprawdziły się całkowicie i ponad wszelkie oczekiwania. Wszyscy pamiętamy doniosłe wołanie Papieża z dnia inauguracji posługi Piotrowej, to samo, które sam Zbawiciel skierował do uczniów: ?Nie lękajcie się, otwórzcie wszystkie drzwi Chrystusowi ? drzwi Kultury, ekonomii, polityki!? To wołanie rozniosło się z Rzymu na cały świat. Pontyfikat stał się nieustannym apostolskim podróżowaniem pośród Ludu Bożego: Piotrowa posługa jednoczenia braci i Kościołów stała się posługą wędrowną. Ten długi pontyfikat był niewątpliwie dla Kościoła i świata wielkim pontyfikatem. Jesteśmy o tym przekonani z całego serca, że naszemu Papieżowi ? dziś Świętemu Janowi Pawłowi II ? historia z pewnością przyzna tytuł: Jan Paweł II Wielki. W ciągu dwóch tysięcy lat tylko dwóch papieży zasłużyło, w oczach historyków, na przydomek ?wielki” – św. Leon, który powstrzymał inwazję Hunów, oraz św. Grzegorz, który powstrzymał inwazję Longobardów. Amerykańscy komentatorzy pontyfikatu Jana Pawła II, jeszcze za Jego życia pisali o Janie Pawle Wielkim ? Papieżu, który powstrzymał ekspansję komunizmu. Nie ma w tym przesady, skoro tak wiarygodni świadkowie jak Ronald Reagan, Michaił Gorbaczow czy Helmut Kohl potwierdzili, że ze wszystkich ludzi na świecie największy wpływ na przezwyciężenie komunizmu w skali globalnej miał właśnie Papież z Polski. Pieśń ?Nie lękajcie się? w wykonaniu zespołu ?Melizmat? Dorota Andruszkiewicz Mysterium Meum Mihi (Karol Wojtyła) Pan, gdy się w sercu przyjmie, jest jak kwiat,Spragniony ciepła słonecznego.Więc przypłyń, o światło z głębin niepojętego dniaI oprzyj się na mym brzegu. Płoń nie za blisko niebaI nie za dalekoZapamiętaj, serce, to spojrzenie.W którym wieczność cała ciebie czeka. Schyl się, serce, schyl się, słońce przybrzeżne,Zamglone w głębinach ócz,Nad kwiatem niedosiężnym,nad jedną z róż.Aż dotąd doszedł Bóg i zatrzymał się krok od nicości,Tak blisko naszych oczu.Zdawało się sercom otwartym, zdawało się sercom prostym,Że zniknął w cieniu kłosów. A kiedy uczniowie łaknący łuskali ziarna pszenicy,Jeszcze głębiej zanurzył się w łan.- uczcie się, proszę, najmilsi, ode mnie tego ukrycia.Ja, gdzie ukryłem się, trwam. Powiedzcie, kłosy wyniosłe, czy wy nie wiecie,Gdzie się zataił ?Gdzie Go szukać – kłosy, powiedzcie,Gdzie go szukać w tym urodzaju ? Zespół ?Melizmat? ? pieśń ?W mroku jest tyle światła? Małgorzata Rabczuk Z wolna słowom odbieram blask… ( Karol Wojtyła) Z wolna słowom odbieram blask, spędzam myśli jak gromadę cieni, – z wolna wszystko napełniam nicością, która czeka na dzień stworzenia. To dlatego, by otworzyć przestrzeń dla wyciągniętych Twych rąk, to dlatego, by przybliżyć wieczność, w którą byś tchnął. Nie nasycony jednym dniem stworzenia, coraz większej pożądam nicości, aby serce nakłonić do tchnienia Twojej Miłości. Zespół ?Melizmat? ? hymn ?Chrystus Vincit? Urszula Szwader Miłość mi wszystko wyjaśniła… (Karol Wojtyła) Miłość mi wszystko wyjaśniła, Miłość wszystko rozwiązała – dlatego uwielbiam tę Miłość, gdziekolwiek by przebywała. A że się stałem równiną dla cichego otwartą przepływu, w którym nie ma nic z fali huczącej, nie opartej o tęczowe pnie, ale wiele jest z fali kojącej, która światło w głębinach odkrywa i tą światłością po liściach nie osrebrzonych tchnie. Więc w tej ciszy ukryty ja – liść, oswobodzony od wiatru, już się nie troskam o żaden z upadających dni, gdy wiem, że wszystkie upadną. Zespół ?Melizmat? ? pieśń MISERICORDIAS DOMINI Martyna Przybysławska W przemówieniu Kard. Stefana Wyszyńskiego w Radiu Watykańskim 17 października 1978 r. po wyborze Karola Wojtyły na papieża czytamy: ?Nie jestem teraz w stanie mówić o historii życia człowieka tak mi bliskiego i związanego wspólną pracą wielu lat, w której wytwarzała się przyjaźń i miłość sprawy Kościoła i Polski. Ale to, co interesuje świat w nowym Papieżu, który przyszedł do Rzymu z krainy Polaków ? to żywa jego wiara i duch modlitwy. (?) Z tej bogatej osobowości filozofa ? moralisty promieniowała modlitwa w każdej chwili życia, zarówno wtedy, gdy obchodził swoją codzienną drogę krzyżową, jak i wtedy gdy sprawował najświętsza ofiarę, gdy uważnie przyglądał się dzieciom Bożym, gdy umiał z nimi gawędzić, śpiewać czy snuć zwykłe rozważania. Ten umysł głębokiego formatu intelektualnego, człowieka katedry uniwersyteckiej, wśród stert ksiąg i łatwo powstających rękopisów licznych artykułów i rozpraw, nie zagubił pogody towarzyskiej, śmiejącego się z roześmianymi, gotowego do włączania się w młodzieńcze zapasy siatkówki, sportowych wędrówek górskich po lasach i polach. (?) na usta ciśnie się nie do opanowania pytanie: ?Góralu, czy ci nie żal odchodzić od stron ojczystych?? Ale nasz Góral z Wadowic, gdy z Watykanu myślą na lasy spoziera, gdy łzy rękawem ociera, na pewno sobie odpowie: dla Boga, Panie, dla Boga ? dla Kościoła, dla jego wielkich spraw i zadań, które piętrzą się przed ludzkością. (?) Niech każde serce, gdy widzi wielkość tej ofiary, uczy się poświęcać dla Boga i Kościoła wszystko, co tak drogie i bliskie, bo czas z tej właśnie drogi krzyżowej wejść na dziejowy szlak wydeptany w ciągu wieków przez miliony ludzi idących za Chrystusowym Krzyżem do Ojczyzny niebieskiej. Ojczysty ?raj utracony? – stanie się od dziś dla Ciebie wędrówką za Chrystusem, którego zostałeś namiestnikiem na ziemi. Całuję Twoją przyjazną twarz ? Przyjacielu prac i walk o Kościół Chrystusowy w Polsce ? i z uległością składam na Twoich stopach, (?) pocałunek Biskupa i Prymasa Polski. Niech Ci będzie radością i pokojem Święta Boża Wędrowniczka ? Pani Jasnogórska i Królowa Polski. GAUDE, MATER POLONIA ? oddałaś wychowanego wśród walk i cierpień Narodu, swojego najlepszego Syna ? Kościołowi i Matce Chrystusowej. Chór Parafialny ? pieśń ?GAUDE, MATER POLONIA? Urszula Szwader Kielich Złoty (Marianna Kołodziuk 2009 r.) TY, co masz na imię?MIŁOŚĆ wznosisz w niebo ? Kielich Złoty, wypełniony aż po brzegi ? krwawą Męką Twej Golgoty. TY, co pijesz Mękę do dna? Krwią Najświętszą dla mnie broczysz ? Ciebie Chryste?jam niegodna ? a TY wznosisz.- Kielich Złoty. TY, co mówisz?oto JESTEM ? naucz wielkiej mnie tęsknoty, za MIŁOŚCIĄ ? wiecznie żywą, która skrywa ? Kielich Złoty. Chór Parafialny ? pieśń ?Pokarmie naszej drogi? Małgorzata Rabczuk Wdzięczność
Wstęp Danuta Wereszko Już po raz XV obchodziliśmy w ubiegłą niedzielę w naszej ojczyźnie Dzień Papieski pod hasłem Jan Paweł II – Patron Rodziny. Jest to okazja do pochylenia się nad nauczaniem tego wielkiego świętego z rodu Polaków. Św. Jan Paweł II biorąc przykład z Jezusa wielokrotnie w swoim nauczaniu dawał odpowiedzi na pytania o to, co mamy zrobić by osiągnąć szczęście w życiu i jaką obrać w życiu drogę, by wartości materialne nie przysłoniły nam prawdziwego szczęścia, które w pełni może dać tylko Bóg. Ojciec święty wielokrotnie podkreślał, że droga do szczęścia jest możliwa do zrealizowania w rodzinie. Papież podkreślał, że poprzez rodzinę przebiega historia człowieka, historia zbawienia ludzkości, przez rodzinę idzie przyszłość świata i Kościoła. Rodzina jest centrum i sercem cywilizacji miłości. Dlatego też spośród wielu dróg, na których Kościół służy zbawieniu człowieka rodzina jest drogą pierwszą i z wielu względów najważniejszą (por. List do Rodzin Gratissimam sanae, 2.02.1994). Papież wiele razy zaznaczał, że współczesna rodzina staje się przedmiotem wielorakich zagrożeń. Niepokojącym zjawiskiem jest uznanie tradycyjnej wizji małżeństwa i rodziny jedynie za jedną z wielu propozycji. Według Ojca Świętego rodzina jest wielką wartością i jest wspólnotą świętą(…). Staje się ona autentycznym znakiem bezinteresownej i powszechnej miłości Boga do ludzi. Ta miłość do Boga stanowi duchowe centrum rodziny i jej fundament. Poprzez taką miłość rodzina powstaje, rozwija się, dojrzewa i staje się źródłem pokoju i szczęścia dla rodziców i dzieci ( Kalisz 1997). Warto podziękować dziś za nasze rodziny i prosić, by nigdy nie zabrakło w nich prawdziwej miłości i odpowiedzialności. Jesteśmy dziś zaproszeni, by dziękować Bogu za każdą rodzinę i za wielkiego Patrona Rodzin – św. Jana Pawła II. Oby prorocze słowa naszego rodaka mówiące o tym, że przyszłość świata idzie przez rodzinę w pełni realizowały się w naszej codzienności. Zapraszamy na koncert poświęcony naszemu wielkiemu Rodakowi, Świętemu Janowi Pawłowi II. Mirosław Szwader W pierwszy dzień pontyfikatu Ojca Świętego Jana Pawła II proroczo słowa wypowiedział Sołżenicyn ? że ten pontyfikat będzie naprawdę wielkim darem wszechmogącego Boga dla Kościoła i świata. Dziś można powiedzieć, że te słowa sprawdziły się całkowicie i ponad wszelkie oczekiwania. Wszyscy pamiętamy doniosłe wołanie Papieża z dnia inauguracji posługi Piotrowej, to samo, które sam Zbawiciel skierował do uczniów: ?Nie lękajcie się, otwórzcie wszystkie drzwi Chrystusowi ? drzwi Kultury, ekonomii, polityki!? To wołanie rozniosło się z Rzymu na cały świat. Pontyfikat stał się nieustannym apostolskim podróżowaniem pośród Ludu Bożego: Piotrowa posługa jednoczenia braci i Kościołów stała się posługą wędrowną. Ten długi pontyfikat był niewątpliwie dla Kościoła i świata wielkim pontyfikatem. Jesteśmy o tym przekonani z całego serca, że naszemu Papieżowi ? dziś Świętemu Janowi Pawłowi II ? historia z pewnością przyzna tytuł: Jan Paweł II Wielki. W ciągu dwóch tysięcy lat tylko dwóch papieży zasłużyło, w oczach historyków, na przydomek ?wielki” – św. Leon, który powstrzymał inwazję Hunów, oraz św. Grzegorz, który powstrzymał inwazję Longobardów. Amerykańscy komentatorzy pontyfikatu Jana Pawła II, jeszcze za Jego życia pisali o Janie Pawle Wielkim ? Papieżu, który powstrzymał ekspansję komunizmu. Nie ma w tym przesady, skoro tak wiarygodni świadkowie jak Ronald Reagan, Michaił Gorbaczow czy Helmut Kohl potwierdzili, że ze wszystkich ludzi na świecie największy wpływ na przezwyciężenie komunizmu w skali globalnej miał właśnie Papież z Polski. Pieśń ?Nie lękajcie się? w wykonaniu zespołu ?Melizmat? Dorota Andruszkiewicz Mysterium Meum Mihi (Karol Wojtyła) Pan, gdy się w sercu przyjmie, jest jak kwiat,Spragniony ciepła słonecznego.Więc przypłyń, o światło z głębin niepojętego dniaI oprzyj się na mym brzegu. Płoń nie za blisko niebaI nie za dalekoZapamiętaj, serce, to spojrzenie.W którym wieczność cała ciebie czeka. Schyl się, serce, schyl się, słońce przybrzeżne,Zamglone w głębinach ócz,Nad kwiatem niedosiężnym,nad jedną z róż.Aż dotąd doszedł Bóg i zatrzymał się krok od nicości,Tak blisko naszych oczu.Zdawało się sercom otwartym, zdawało się sercom prostym,Że zniknął w cieniu kłosów. A kiedy uczniowie łaknący łuskali ziarna pszenicy,Jeszcze głębiej zanurzył się w łan.- uczcie się, proszę, najmilsi, ode mnie tego ukrycia.Ja, gdzie ukryłem się, trwam. Powiedzcie, kłosy wyniosłe, czy wy nie wiecie,Gdzie się zataił ?Gdzie Go szukać – kłosy, powiedzcie,Gdzie go szukać w tym urodzaju ? Zespół ?Melizmat? ? pieśń ?W mroku jest tyle światła? Małgorzata Rabczuk Z wolna słowom odbieram blask… ( Karol Wojtyła) Z wolna słowom odbieram blask, spędzam myśli jak gromadę cieni, – z wolna wszystko napełniam nicością, która czeka na dzień stworzenia. To dlatego, by otworzyć przestrzeń dla wyciągniętych Twych rąk, to dlatego, by przybliżyć wieczność, w którą byś tchnął. Nie nasycony jednym dniem stworzenia, coraz większej pożądam nicości, aby serce nakłonić do tchnienia Twojej Miłości. Zespół ?Melizmat? ? hymn ?Chrystus Vincit? Urszula Szwader Miłość mi wszystko wyjaśniła… (Karol Wojtyła) Miłość mi wszystko wyjaśniła, Miłość wszystko rozwiązała – dlatego uwielbiam tę Miłość, gdziekolwiek by przebywała. A że się stałem równiną dla cichego otwartą przepływu, w którym nie ma nic z fali huczącej, nie opartej o tęczowe pnie, ale wiele jest z fali kojącej, która światło w głębinach odkrywa i tą światłością po liściach nie osrebrzonych tchnie. Więc w tej ciszy ukryty ja – liść, oswobodzony od wiatru, już się nie troskam o żaden z upadających dni, gdy wiem, że wszystkie upadną. Zespół ?Melizmat? ? pieśń MISERICORDIAS DOMINI Martyna Przybysławska W przemówieniu Kard. Stefana Wyszyńskiego w Radiu Watykańskim 17 października 1978 r. po wyborze Karola Wojtyły na papieża czytamy: ?Nie jestem teraz w stanie mówić o historii życia człowieka tak mi bliskiego i związanego wspólną pracą wielu lat, w której wytwarzała się przyjaźń i miłość sprawy Kościoła i Polski. Ale to, co interesuje świat w nowym Papieżu, który przyszedł do Rzymu z krainy Polaków ? to żywa jego wiara i duch modlitwy. (?) Z tej bogatej osobowości filozofa ? moralisty promieniowała modlitwa w każdej chwili życia, zarówno wtedy, gdy obchodził swoją codzienną drogę krzyżową, jak i wtedy gdy sprawował najświętsza ofiarę, gdy uważnie przyglądał się dzieciom Bożym, gdy umiał z nimi gawędzić, śpiewać czy snuć zwykłe rozważania. Ten umysł głębokiego formatu intelektualnego, człowieka katedry uniwersyteckiej, wśród stert ksiąg i łatwo powstających rękopisów licznych artykułów i rozpraw, nie zagubił pogody towarzyskiej, śmiejącego się z roześmianymi, gotowego do włączania się w młodzieńcze zapasy siatkówki, sportowych wędrówek górskich po lasach i polach. (?) na usta ciśnie się nie do opanowania pytanie: ?Góralu, czy ci nie żal odchodzić od stron ojczystych?? Ale nasz Góral z Wadowic, gdy z Watykanu myślą na lasy spoziera, gdy łzy rękawem ociera, na pewno sobie odpowie: dla Boga, Panie, dla Boga ? dla Kościoła, dla jego wielkich spraw i zadań, które piętrzą się przed ludzkością. (?) Niech każde serce, gdy widzi wielkość tej ofiary, uczy się poświęcać dla Boga i Kościoła wszystko, co tak drogie i bliskie, bo czas z tej właśnie drogi krzyżowej wejść na dziejowy szlak wydeptany w ciągu wieków przez miliony ludzi idących za Chrystusowym Krzyżem do Ojczyzny niebieskiej. Ojczysty ?raj utracony? – stanie się od dziś dla Ciebie wędrówką za Chrystusem, którego zostałeś namiestnikiem na ziemi. Całuję Twoją przyjazną twarz ? Przyjacielu prac i walk o Kościół Chrystusowy w Polsce ? i z uległością składam na Twoich stopach, (?) pocałunek Biskupa i Prymasa Polski. Niech Ci będzie radością i pokojem Święta Boża Wędrowniczka ? Pani Jasnogórska i Królowa Polski. GAUDE, MATER POLONIA ? oddałaś wychowanego wśród walk i cierpień Narodu, swojego najlepszego Syna ? Kościołowi i Matce Chrystusowej. Chór Parafialny ? pieśń ?GAUDE, MATER POLONIA? Urszula Szwader Kielich Złoty (Marianna Kołodziuk 2009 r.) TY, co masz na imię?MIŁOŚĆ wznosisz w niebo ? Kielich Złoty, wypełniony aż po brzegi ? krwawą Męką Twej Golgoty. TY, co pijesz Mękę do dna? Krwią Najświętszą dla mnie broczysz ? Ciebie Chryste?jam niegodna ? a TY wznosisz.- Kielich Złoty. TY, co mówisz?oto JESTEM ? naucz wielkiej mnie tęsknoty, za MIŁOŚCIĄ ? wiecznie żywą, która skrywa ? Kielich Złoty. Chór Parafialny ? pieśń ?Pokarmie naszej drogi? Małgorzata Rabczuk Wdzięczność
- Monika Pałaszewska OSB Sam.